127 ساعت نبرد برای زندگی«وقتی دوربین را روشن کردم 24 ساعت بود که در گودال گیر افتاده بودم و اولین پیامی که در آن ضبط کردم، با این مضمون بود: «اگر کسی این دوربین را پیدا کرد، - وقتی دوربین را روشن کردم 24 ساعت بود که در گودال گیر افتاده بودم و اولین پیامی که در آن ضبط کردم، با این مضمون بود: اگر کسی این دوربین را پیدا کرد، لطفاً آن را به پدر و مادرم برساند. من می دانم که شانس بیرون آمدن از این گودال را ندارم . به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه خراسان نوشت: گاهی خلاق ترین ذهن ها هم در خلق داستانی پرالتهاب و جذاب نمی توانند به اندازه یک ماجرای هولناک و شگفت انگیز واقعی، موفق عمل کنند و این جنبه بی نظیر زندگی است که قدرتی جادویی برای ایجاد موقعیت های باورنکردنی دارد؛ موقعیت هایی که طی آن، آدم هایی معمولی شبیه خود ما کارهای بزرگی انجام می دهند که باورش سخت است. مثل داستان زندگی آرون رالستون، مهندس جوان و ماجراجویی که در سرمای ماه می سال 2003، به مدت 5 روز ایستاده در شیار یک کوه گیر کرده بود و با قطع کردن دستش موفق شد جانش را نجات دهد. او که توانایی خاصی در کوهنوردی داشت، نزدیک ترین تجربه به مرگی تدریجی و دردناک را طی 127 ساعت گیر کردنش در شیار کوه حس کرد؛ ماجرای گیر افتادن او، خلاقیت، شجاعت و نبوغش برای مبارزه با مرگ در فیلم 127 ساعت که 6 نامزدی اسکار و 3 نامزدی گلدن گلوب را د برچسب ها: دوربین - زندگی - گودال - روزنامه خراسان - ساعت - موقعیت - داستان |
آخرین اخبار سرویس: |