حرفهایی شاعرانه با ترامپ!

می دانم، این حرفها، بیشتر شاعرانه به نظر خواهند رسید تا واقعی.

مثلا خواهند گفت شاعرانه ای است خطاب به ترامپ و سران جهان.

در حالی که واژه هایش را من درد کشیدم.

- مهدی محمدی کلاسر_ امسال، عاشورا را نه فقط در روضه ها، که در بغض سنگینِ کوچه پس کوچه های شهر دیدم.

در چهره ی مادرانی که بر سینه اگر می زدند، رسم عزا برگزار نمی کردند.

خود تجسم عزا بودند.

پسرانشان را به خاک سپرده اند، اما هنوز قامت شان را خم نکرده اند.

   راستی چقدر خوب است عاشورا داریم؛ عاشورا تسلا می دهد و اگر نبود، گریه هامان با کدام اعتماد به نفس، اقتدار می شدند.

عاشورا و محرم دیگر فقط عزاداری نیست محرم خود ما بودیم؛ آه چرا این ماههای حرام تمام نمی شود؟ آن پدر قائمشهری را دیدی؟ مثل کوه مانده بود ولی از قله اش، مذاب آتشفشان بیرون می ریخت.

  معنای مظلومیت من تازه پی برده ام ب معنای مظلومیت .

شده بود که حتی از این واژه بدم بیاید.

اما حالا درک دیگری از این واژه دارم؛ مظلومیت، آن واژه هراسان و ضعف نیست؛ آن شمشادی است که تبرها بر تنومندی اش می زنند و او سر به آسمان با رگ و ریشه اش می گوید: خدایا تو شاهد باش.

همین.

این، مظلومی است که ستمگر را هراسان می کند.

  دشمن همیشه بهانه می سازد.