عطر «اَگردک» و «کوکوی گل پامچال» در کف بازار ماسوله

با آمدن بهار، شهری تاریخی ماسوله که قدمتش به قرن هفتم هجری می رسد، در سال 1354 در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

7محله این شهر پلکانی با خانه های چوبی و بازار و مساجد تاریخی به استقبال مسافران می رود.

- گل های شمعدانی، پشت پنجره های چوبی به گُل نشسته و نوید بهار می دهند، شعله های خورشید، بر شمسه های چوبی پنجره ها می تابد و گردشگران از سراسر ایران آمده اند تا شهر تاریخی و پلکانی ماسوله را ببینند.

شهری که با شمعدانی هاش به استقبال بهار آمده است.

کفابازار این شهر تاریخی در ایام نوروز، غوغای دیگری دارد.

کسبه، بر درهای چوبی و تاشوی حجره شان، محصولات خود را آویخته اند.

هرازگاهی صدای زنگ مسی از یک حجره بلند می شود، عطر شامی ماسوله ، اگردک ، حلوا عسلی ، کوکوی گل پامچال و دیگر خوراک های سنتی در تمام دره پیچیده است.

دره ای که یک شهر تاریخی را از قرن هفتم هجری تاکنون در دل خود حفظ کرده است.

کوه های اطراف ماسوله که تا دیروز پوشیده از برف بود، حالا با نخستین جرقه های خورشید زنده شده و پای هر درخت و لای برگ های خشک پاییز گذشته، گل های زرد و بنفش و صورتی پامچال، جوانه زده اند.

گل برگ های پامچال از قدیم، توسط زنان و دختران ماسوله چیده می شد تا خوراکی خوشمزه ای شود به نام کوکوی گل پامچال که در هیچ شهر دیگری از گیلان نمی توان یافت.